„Może to wydawać się wręcz paradoksalne, ale im mocniej maluch jest związany emocjonalnie ze swoimi Rodzicami, opiekunami, tym łatwiej mu zyskać niezależności i pokonać strach przed nowymi wyzwaniami”
Nasze Dziecko, kiedy wie, ze czuje się bezpieczne i jest pewne, iż w danej sytuacji może liczyć na troskę mamy czy taty, wykazuje dużo więcej pewności siebie w aktywnym odkrywaniu otaczającego je świata, pozbywa się strachu i jest chętne do działania. Na pozór pieszczoty jak i dodawanie malcowi ochoty - nie sprawi, że będzie on strachliwy i zupełnie od nas zależny, przeciwnie doda mu sil w odkrywaniu wszystkiego, co nowe i pomoże budować zaufanie wobec innych nieznanych mu zdarzeń czy osób. Stanowi dla niego wspaniały wstęp, do bardziej złożonych relacji społecznych. Budowanie u Dziecka jego pewności siebie zaczyna się już w pierwszym roku jego życia, kiedy odkrywa ono ze jest częścią rodziny, ma rodzeństwo, rodziców. Liczba członków najbliższej rodziny nie jest ważna, liczą się stosunki panujące w rodzinie, czy jest ono kochane, czy domownicy reagują na jego potrzeby, które w danym momencie życia Dziecka, nie mogą być przez nie samo zaspokajane.
Kiedy dziecko ma około jednego roku, może zacząć przejawiać zachowania lękowe, które sa jak najbardziej prawidłowym etapem jego rozwoju. Dziecko - płacze, krzyczy, wierzga, kiedy widzi, że Rodzic się oddala. Jest to reakcja na fakt, że jego bezpieczny związek jest zagrożony. Kiedy wyraża swoje negatywne emocje, zyskuje gwarancje, ze opiekun powróci, aby je pocieszyć, gdyż tak było do tej pory. Dziecko próbuje przywrócić równowagę, w swoim znaczeniu tego słowa. Ponieważ nie potrafi jeszcze mówić, w taki sposób wyraża swoje niezadowolenie i zwraca na siebie uwagę najbliższego otoczenia. Typowe jest wiec również to, że dziecko bywa wzburzone i nie pozwoli się dotknąć przez innego dorosłego, kiedy jego opiekun znika. Natomiast, w momencie jego powrotu wybucha wielkim entuzjazmem lub kurczowo trzyma się nogawki, co może skłonić Rodzica do myślenia, ze może stało się cos niedobrego podczas jego nieobecności, choć przecież zwykle tak się nie dzieje. Czasami zaczyna płakać, aby w ten sposób wymóc na Rodzicu, aby ten je przytulił, pogłaskał, a zaraz potem uszczęśliwione wraca ostrożnie do zabawy, mając Rodzica „ na oku”. To jest właśnie ten czas w rozwoju społecznym, w którym Rodzic traktowany jest, jako „bezpieczna twierdza”. Wtedy to właśnie można zauważyć, że Dziecko bawiąc się cały czas szuka wzrokiem opiekuna i kontroluje, czy stale znajduje się w zasięgu jego wzroku i zwraca na nie uwagę.
Lęk przed rozdzieleniem występuje u większości małych dzieci, które maja silna więź z Rodzicami. Jest to dobre, ponieważ uczy Dziecko zdobywania zaufania wobec obcych, na podstawie obserwacji swoich opiekunów. Naukowcy wysnuli tezę, iż sposób, w jaki dziecko okazuje lęk przez rozdzieleniem może posłużyć, jako miara siły związku, czyli narzędzie, które pozwoli ocenić przyszły rozwój Dziecka. Jako, że pierwotne związki z Rodzicami, sa prototypem późniejszych relacji społecznych.
Na to w jaki sposób Dziecko reaguje w nowych dla niego sytuacjach, miejscach (np. pierwsze dni w żłobku), mogą mieć również wpływ także inne czynniki osobowościowe takie jak np. temperament, niektóre dzieci z natury sá śmielsze a inne bywają ostrożniejsze. Na zachowanie Dziecka w nowym miejscu istotne znaczenie ma reakcja i podejście Rodzica, jeśli Dziecko wyczuje strach, napięcie, podenerwowanie, niezdecydowanie czy brak zaufania, będzie przejawiało podobne uczucia wobec nowej sytuacji. Dlatego tak ważne jest, w momencie decyzji o wyborze żłobka lub przedszkola, przekazanie dziecku tzw. „dobrych fluidów”. Bywa to trudne, ale nawet malutkie Dziecko jest dobrym psychologiem i bardzo szybko odczyta nasze złe emocje. Jeśli będziemy tez nadmiernie przywiązywać uwagę do jego skarg lub nastrojów, wzmocni tylko swoje negatywne reakcje i często adaptacja do żłobka może się przez takie nastawienie Rodzica nie udać.
Wcześniejsze doświadczenia Dziecka w relacjach z innymi dorosłymi i dziećmi mogą mieć bardzo istotny wpływ na to, jak Dziecko zaadaptuje sie w żłobku. Jeśli np. dzieckiem opiekowało się wiele osób, a nie tylko mama lub tata - dużym prawdopodobieństwem jest, iż takie dziecko łatwiej odnajdzie się w nowym środowisku i nie będzie reagować tak samo gwałtownie jak w przypadku malucha, który większość swoje go czasu spędził tylko z matka.
Każde Dziecko jest jednak inne i nie oznacza to, ze Dziecko mające kontakt tylko z Rodzicami będzie gorzej przystosowywać się do nowych miejsc, czy silniej odczuwać strach przed rozdzieleniem, biorąc jednak pod uwagę badania rzeszy naukowców, takie prawdopodobieństwo jest większe właśnie u takich maluchów.
Podsumowując, miłość i zdrowa relacja emocjonalna Rodzic – Dziecko jest najważniejsza. Dziecko nie pozbędzie się leku przed rozdzieleniem, ale będzie go etapami pokonywać pod okiem kochającej je osoby. Również kontakt z innymi ludźmi, już od pierwszych chwil życia, zmniejsza lek przed rozdzieleniem i nowymi sytuacjami u Dziecka. Bardzo ważne jest także nastawienie Rodzica do nowych miejsc i ludzi. Dlatego wybierając odpowiedni żłobek, musimy darzyć go zaufaniem, tak aby to zaufanie przekazać swojej malej istocie i wspierać ja w jakże nowej dla niej sytuacji.
Opracowała mgr Izolda Bombicz - Niemirska